φαινυλοπυροσταφυλικός

-ή, -ό, Ν φρ. α) «φαινυλοπυροσταφυλικό οξύ»

(θιοχ.) κετονοξύ το οποίο αποτελεί την πρόδρομη ένωση τού αμινοξέος φαινυλαλανίνη στον κυτταρικό μεταβολισμό

β) «φαινυλοπυροσταφυλική ολιγοφρενία»

ιατρ. πνευματική καθυστέρηση οφειλόμενη σε μεταβολική διαταραχή τής φαινυλαλανίνης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. phenylpyruvic < phenyl (βλ. φαινύλιο) + pyruvic (< pyr- [< πυρ] + λατ. uva «σταφύλι»)].